1 Nochdam dàs Volk g’sah hàt, dàss Moses fèrnbliebt un nét vum Barg z’ruck kummt, hàt as séch um d’r Aaron versàmmelt un zu éhm g’saidt : Jètzt, màch uns a Gott, da wu vor uns hargéht ! Dènn mér wéssa nét wàs én dam Mànn Moses wédder fàhra ésch, da wu uns üssem Ägyptalànd g’fiahrt hàt.
2 Aaron hàt zu éhna g’saidt : Rissa di goldiga Ohraréng vu da Ohra vu èjra Frauija, Tœchtra un Séhn àb un brénga si mér.
3 Do hàt àlla Volk di goldiga Ohrarìnga vu da Ohra g’réssa un hàt si ém Aaron gébrocht.
4 Ar hàt si üss éhrna Hand g’numma, hàt si én a Form g’màcht un gégossa zum a Kàlb. Un si han g’schroja : Dàs ésch di Gott, Israël, da wu déch üssem Ägyptalànd g’fiahrt hàt.
5 Wu Aaron dàs g’sah hàt, hàt ar vor dam Béld a Àltàr gébàuija un g’saidt : Morn ésch dàs Fascht zu Éhra YAHWEH’s.
6 Àm Morga sénn si friahji uffg’stànda un han Bràndopfer un Dànkopfer gébrocht ; d’rnoo ésch s’Volk ànag’sassa, hàt gassa, un gétrunka, as ésch uffg’stànda um sini Luscht zu triewa.
7 YAHWEH hàt zum Moses g’sprocha : Gàng àwa, dènn di Volk dàs dü üssem Ägyptalànd g’fiahrt hàsch, hàt schàndhàft g’hàndelt.
8 Si han schnall d’r Wag verloo, da wu ÉCH éhna gébota hàn. Si han a Kàlb gégossa, han’s ààgébatta, han éhm g’opfert un g’saidt : Dàs ésch di Gott, Israël, da déch üssem Ägyptalànd g’fiahrt hàt.
9 Un YAHWEH hàt zum Moses g’saidt : ÉCH g’séhn, dàss dàs Volk a hàlsstàrriges Volk ésch.
10 Un jètzt loss méch, dàss Mina Zorn éwer di Volk entbrènnt un dàss ĖCH si vernècht ; d’rfér wéll CH déch zum a grossa Volk màcha.
11 Moses, àwer, hàt vor YAHWEH sinem Gott g’fléht un g’saidt : YAHWEH, wurum soll Dina Zorn entbrènna éwer Di Volk, dàs Dü mét grosser Kràft un stàrker Hànd üssem Ägyptalànd g’fiahrt hàsch ?
12 Wurum solla di Ägypter sàga : AR hàt si zu éhrem Unglèck üssa-g’fiahrt, dàss AR si ém Gébérg kàt umbrénga, si vum Ardboda màcha zu verschwénda ? Kéhr Déch àb vu Dinem grimmiga Zorn un loss Déch rèija éwer dàs Unheil dàss Dü ewer dàs Volk hàsch wèlla brénga.
13 Gédank Dini Dianer Abraham, Isaak un Israël, én dana Dü bi Dér salwer g’schwora un verhéissa hàsch : ÉCH wéll èjri Nookumma verméhra wia di Starna àm Hémmel un dàs gànza Lànd, dàs ÉCH versprocha hàn, wéll ÉCH èjra Nookumma gaa un si solla’s b’sétza fér éwig.
14 Do hàt YAHWEH séch g’rèjit éwer dàs Unheil, dàs AR sinem Volk züagédankt kàà hàt.
15 Moses ésch d’r Barg àwa gànga mét da zwei Tàfel vum Gésètz én siner Hànd ; dia sénn béschréwa g’séé uff beida Sitta.
16 Di Tàfla sénn s’Warck g’séé vu YAHWEH, as ésch di Schréft g’séé vu YAHWEH, ingégràwa én da Tàfla.
17 Àls Josua dàs G’schraji vum Volk g’hééert hàt, hàt ar zum Moses g’saidt : As ésch a Kriagsg’schrèji ém Làger.
18 AR hàt g’àntworta : As ésch kè G’schraji wia bim a Sieg, un as ésch kè G’schrèji wia bin’ra Nééderlàg, éch héér Géschraji wia bim Tànz.
19 Àls Moses nooch àn s’Làger kumma ésch un dàs Kàlb un dàs Tànza g’sah hàt, ésch sina Zorn üssgébrocha, ar hàt di Tàfla üss d’r Hànd g’worfa un hàt si unta àm Barg zerbrocha.
20 Ar hàt s’Kàlb g’numma, dàs si g’màcht han, hàt’s ém Fiir v’rschmèlza loo, hàt’s zu Pulver vermàhla, hàt’s uff s’Wàsser g’strait un hàt’s én da Israëlita z’drénka gaa.
21 Ar hàt zum Aaron g’saidt : Wàs hàt dér dàs Volk g’màcht, dàss dü so’ na grossi Sénd éwer dàs Volk gébrocht hàsch ?
22 Aaron hàt g’àntworta : Loss d’r Zorn vu minem Hèrr nét üssbracha. Dü weisch, wia dàs Volk zum Béésa g’neigt ésch.
23 Si han zu mér g’saidt : Màch uns a Gott da vor uns hargéht, dènn mér wéssa nétt wàs mét dam Mànn Moses g’schah ésch, da uns üssem Ägyptalànd g’fiahrt hàt.
24 Éch han zu éhna g’saidt : Wèr Gold hàt, soll’s àbrissa un mér gaa.
25 Wu Moses jètzt g’sah hàt wia zuchtlos s’Volk wura ésch – dènn Aaron hàt séch zuchtlos lossa wara, zum Spott vu sina Gégner-,
26 ésch ar én s’ Tor vum Làger inna un hàt g’rüafa : Har zu mér, wèr fér YAHWEH ésch ! Do han séch àlli Séhn vum Lévi zu éhm g’sàmmelt.
27 Ar hàt zu éhna g’sprocha : So rédt YAHWEH, d’r Gott Israëls. A jéder schnàllt si Schwart éwer sini Hufta un géht durch s’ Làger, héé un har vu einem Tor zum àndra un erschléét sina Brüader, sina Frénd un sina Nachschta.
28 Di Séhn vum Lévi han g’màcht wia Mose éhna g’saidt hàt, un àn dam Tàg sénn drèjitoïsig Mànn vum Volk umkumma.
29 Hétta, hàt Moses g’saidt : Han éhr èjri Bérüafung àls Priaschter vum YAHWEH èrworwa uff Koschta vu einem vu èjra Séhn, a àndra uff Koschta vu sinem Brüader ; un so schankt AR eich a g’sagneter Tàg.
30 Àm àndra Morga hàt Moses ém Volk g’saidt : Éhr han a grossi Sénd bégànga ; un éch wéll zum YAHWEH uffastiega, èbb éch viellicht Vergawung erwérka kànn fér èjri Sénda.
31 Àls Moses wédder zum YAHWEH kumma ésch, hàt ar g’saidt : Dàs Volk hàt a grossi Sénd bégànga un hàt séch a Gott üss Gold g’màcht.
32 Vergéb éhna doch éhri Sénd ; wènn nétt, so lœsch méch üss Dinem Büach, dàs wu DÜ g’schréwa hàsch.
33 YAHWEH hàt zum Moses g’sprocha : ĖCH wéll da üss Minem Büach stricha, da wu àn Mér séndigt ;
34 so gàng àna un fiahr dàs Volk, do àna wu ĖCH dér g’saidt han. Lüag, Mina Angel soll vor dér hargéh. ĖCH wur àwer éhri Sénda heimsüacha, wènn Mini Zitt kummt.
35 Un YAHWEH hàt si Volk g’schlàga, wéél si séch a Kàlb g’màcht han, dàs Aaron ààg’fèrtigt hàt.