12 Am naschta Tàg sénn si vu Béthania furtgànga, un Jésus hàt Hunger kàà.
13 Ar hàt vu wittem a Figabàuim g’sah mét Blätter, ar ésch àna gànga géh lüaga ob ar èbbis kàt fénda. Un wun ar zum Bàuim kumma ésch, hàt ar nur Blätter g’funda; dènn as ésch no nét Zitt fér Figa g’séé.
14 Jésus hàt séch àn éhna g’wanda un g’saidt : Dàss vu dér niama kè Frucht méh ésst ! Di Jénger han dàs g’héért.
15 Si sénn noch Jérusalem kumma. Jésus ésch én d’r Tampel gànga un hàt ààg’fànga di Verkaifer un di Kaifer üssaz’triewa; di Tésch vu da Galdwachsler un di Stand vu da Tüwahandler hàt ar umg’worfa,
16 un hàt nét züagloo, dàss jémànd èbbis durch d’r Tampel trajit.
17 Ar hàt g’léhrt un zu éhna g’sprocha : Stéht nét g’schréwa : Mi Hüss soll heissa a Batthüss fér àlli Vèlker ? Ehr àwer han a Raiwerhéhl dodrüs g’màcht.
18 Di Hohapriaschter un di Schréftgéléhrti han dàs erfàhra, un gétràchta wia si éhna kènnta umbrénga. Si han séch vor éhm g’fèrcht, wiel s’Volk séch verwundert hàt éwer sini Léhr.
19 Àm Owa ésch Jésus üss d’r Stadt üssagànga.
20 Àm Morga sénn si àm Figabàuim vorbèi kumma un han g’sah dàss ar àbgédèrrt g’séé ésch bis zur Wurzel.
21 D’r Pétrus hàt drà gédankt un hàt zu Jésus g’saidt : Rabbi, lüag, d’r Figabàuim wu dü verflüacht hàsch, ésch dérr.
22 Jésus hàt g’àntworta : Han Glàuiwa àn Gott !
23 Wàhrhàftig, éch sàg eich : Wèr zu dam Barg tat sàga : Erhéb déch un wérf déch én s’Méér ! Un tat én sinem Harz nét zwiefla, sundern tat glàuiwa as wérd g’schah, wàs ar saidt, so wérd’s éhm g’schah.
24 Dorum sàg éch eich: Alles wàs éhr bétta én èjrem Gébatt, glàuiwa nur dàss éhr’s émpfànga wara, so wérd’s eich oï g’schah.