14 So wia Moses di Schlàng én d’r Wüste erhééht hàt, so müass der Mènschasuhn erhééht wara,
15 domét àlli dia wu àn éhna glàuiwa, s’éwiga Lawa han.
16 Dènn GOTT hàt di Walt so g’liabt, dàss Ar Sina einziga Suhn gaa hàt, domét àlli dia wu àn éhna glàuiwa, nét verlora géhn, sundern s’éwiga Lawa han.
17 Dènn GOTT hàt Sina Suhn nét én di Walt g’schéckt, dàss ar di Walt réchtet, sundern dàss di Walt durch éhna g’rèttet wérd.
18 Wèr àn éhna glàuibt, da wurd nét g’réchta; wèr àwer nét glàuibt, da ésch scho g’réchta, dènn ar glauibt nét àn GOTTES einziga Suhn.
19 Dàs àwer ésch dàs Gérécht : S’ Liacht ésch én di Walt kumma, un di Mènscha han d’ Fénschternis liawer g’hàà àls s’ Liacht, dènn éhri Warker sénn béés g’séé.
20 Wér Bééses màcht hàsst s’Liacht, domét sini Warker nét uffgédèckt wara.
21 Wèr àwer di Wohret màcht, da kummt zum Liacht, un so wérd’s offabàr, dàss sini Warker én GOTT g’màcht sénn.