21 Wu Jésus, ém Schéffla z’ruckg’fàhra ésch uff d’àndra Sitta, hàt séch a grossi Mènga Litt um éhna versàmmelt un ar ésch àm Sééufer gébléwa.
22 Do ésch eina vu da Synagog-Vorstéher, nàmens Jaïrus, kumma ; àls ar Jésus g’sahna hàt, ésch ar éhm zu Fiassa g’fàlla,
23 un hàt éhna inniglich ààg’fléht : Mi Toechterla légt àm Starwa; kumm doch, lèg dini Hand uff si, domét si g’sund wérd, un dàss si wéder labt.
24 Jésus ésch mét éhm gànga, un a grossi Mènga ésch éhm g’folgt un han éhna umdrangt.
25 Do ésch a Fràui g’séé, dia hàt d’r Blüatfluss g’hàà, zitter zwèlf Johr.
26 Si hàt schwar g’létta durch Béhàndlung vu méhréri Dokter un hàt àlles üssgaa wàs si g’hàà hàt ohna dàss as bèsser wura ésch : ém Gégateil, as ésch schlémmer wura.
27 Wu si vu Jésus g’héért hàt, ésch si vu hénta durch di Mènga dura kumma un hàt si G’wànd bériahrt.
28 Dènn, hàt si séch g’saidt : Wénn éch nur sini Kleider kènntig ààriahra , so wurdig éch g’sund.
29 Un so glich ésch di Quall vu d’r Blüatung versiegt un si hàt’s àn éhrem Kèrwer g’spiert, dàss si vu dar Ploog g’heilt ésch.
30 Jésus hàt soglich g’spiert dàss a Kràft vu éhm üssagànga ésch, ar hàt séch én d’r Mènga umgédrajt un g’frogt : Wèr hàt mini Kleider bériahrt ?
31 Sini Jénger han g’saidt : Dü séhsch wia di Mènga séch um déch druckt, un frogsch : Wèr hàt méch bériahrt ?
32 Ar hàt umséch g’lüagt, noo dar wu dàs g’màcht hàt.
33 Di Fràui hàt séch g’fèrcht un gézéttert, dènn si hàt g’wésst, wàs àn éhra g’schah ésch, si ésch kumma un ésch vor éhm nééderg’fàlla un hàt éhm di gànz Wohret verzéhlt.
34 Ar àwer hàt éhra g’àntworta : Mini Tochter, dina Glàuiwa hàt déch g’rètta; gang én Frééda un sèji g’heilt vu diner Ploog !
35 Wahrend àss ar noch g’rèdt hàt, sénn einigi üssem Hüss vum Vorstéher vu d’r Synagog kumma un han g’saidt : Dini Tochter ésch g’storwa, wurum tüan éhr d’r Meischter noch witterscht béläschtiga ?
36 Jésus hàt dàs éwerhéért (oder g’héért ?) , wàs g’rèdt wura ésch un hàt zum Vorstéher g’saidt : Fèrch déch nét, glàuib nur !
37 Ar hàt niama mét séch géh loo, üsser Pétrus un Jakobus un Johànnes, d’r Brüader vum Jakobus.
38 Si sénn én s’Hüss vum Vorstéher kumma, un ar hàt dàs Gétümmel g’sah wia si g’hiilt un lütt g’joomert han.
39 Ar ésch inna gànga un hàt zu éhna g’saidt : Wàs joomra un hiila éhr ? Dàs Kénd ésch nét g’storwa, sundern as schloft.
40 Si han éhna üssg’làcht. Ar àwer hàt si àlli üssagétréwa un hàt d’r Vàtter vum Kénd un di Müater un dia wu mét éhm g’séé sénn métg’numma, un ésch innagànga wu dàs Kénd g’laga ésch.
41 Ar hàt dàs Kénd bi d’r Hànd g’numma un g’sprocha : Talita kum ! – dàs heisst éwersètzt : Maidla, éch sàg dér, stànd uff !
42 Un soglich ésch dàs Maidla uffg’stànda un ésch umharg’loffa ; as ésch zwèlf Johr àlt g’séé, un si sénn séhr verwundert g’eéé+*.
43 Jésus hàt éhna empfohla, as soll’s niama erfàhra, un solla éhm z’assa gaa.