1 YAHWEH hàt géganéwer d’r Sahra mét Gütheit g’hàndelt so wia Ar’s verheissa hàt, un hàt àn éhra vollbràcht so wia Ar’s g’sait g’hà hàt.
2 Di Sahra ésch schwànger wura un hàt ém Abraham a Suhn gébora én éhrem hoha Alter, um dia Zitt wu GOTT versprocha g’hà hàt.
3 D’r Abraham hàt d’r Suhn wu éhm gébora wura ésch, Isaak g’heissa da wu éhm di Sahra gébora hàt.
4 Ar hàt éhna béschnétta àm achschta Tàg, so wia Gott éhm gébota g’hà hàt.
5 D’r Abraham ésch hundert Johr àlt g’séé, àls éhm sina Suhn, Isaak, gébora wura ésch.
6 Do hàt di Sahra g’sprocha: Gott hàt mér Grund ga zum làcha; un àlli wu dàs hééra wara éwer méch làcha.
7 Si hàt d’rzüag’sètzt: Wèr hattig ém Abraham g’sait dàss d’Sahra Kénder stélla wurd ? Un doch han éch éhm a Suhn gébora én sinem hoha Alter.
8 Dàs Kénd ésch g’wàchsa un ésch entwéhnt wura. D’r Abraham hàt a grosses Màhl ufgétéscht àn dam Tàg wu Isaak entwéhnt wura ésch.
9 Un d’Sahra hàt d’r Suhn vu d’r Hagar, di Ägyptrein, g’sah làcha, da Suhn wu si ém Abraham gébora hàt.
10 Si hàt zum Abraham g’sait : Jàg dia Màgd mét éhrem Suhn furt; dènn d’r Suhn vu dar Màgd soll nét èrwa mét minem Suhn Isaak.
11 Dàs Wort hàt ém Abraham séhr méssg’fàlla waga sinem Suhn.
12 Awer Gott hàt zum Abraham g’sprocha: Ärger déch nét waga dam Büa un diner Màgd. Horch uf àlles wàs d’Sahra dér sait; dénn durch d’r Isaak soll di G‘schlacht hervorgéh.
13 Àwer oï d’r Suhn vu diner Màgd wèll éch zu’nra Nàtion màcha, wiel ar dina Suhn ésch.
14 D’r Abraham ésch àm Morga friahji ufg’stànda, hàt Brot un a Lader-Schlüch mét Wasser g’numma un hàt’s én der Hagar uf d’Schulter g’lègt, un hàt si furtg’schèckt mét d’m Büa. Si ésch furtgézoga, un én d’r Wüsté vu Béérschéba umharg’ìrrt.
15 Wu s’Wàsser vum Lader-Schlüch üsganga ésch, hàt si d’r Büa under a Busch g’lègt,
16 si ésch géganéwer géh ànasétza, én’ra g’wéssa Entfernung, a Bogaschuss witt; dènn si hàt g’sait : Ech kànn nét sah wia da Büa stérbt. So, hàt si séch géganéwer ànag’sètzt, hàt éhri Stémm erhowa un hàt g’hééla.
17 GOTT hàt di Stémm vum Büa g’héért, un vum Hémmel hàt d’r Angel Gottes g’rüafa : Hagar wàs ésch mét dér ? Fèrch déch nét; dènn Gott hàt di Stémm vum Büa g’héért, vu do wu ar légt.
18 Stànd uff, fiahr d’r Büa àn diner Hànd; dènn éch wéll éhna zum a grossa Volk màcha.
19 Un GOTT hàt én d’r Hagar di Auiga uffg’màcht so dàss si a Wàsserbrunna g’sah hàt. Si ésch àna gànga un hàt d’r Lader-Schlüch g’féllt mét Wàsser un hàt ém Büa z’trénka ga.
20 GOTT ésch mét d’m Büa g ’séé. Ar ésch g’wàchsa, ar ésch én d’r Wüste g’wohnt un ésch a güata Schétza wura.
21 Ar hàt én d’r Wüste vu Paran g’labt un sini Müater hàt éhm a Fràui üs Ägypta g’numma.