1 Hymne vum David.
Béwàhr méch Gott; dènn éch sètz mi Vertrauïa uf Déch.
2 Ech hàn ém YAHWEH g’sait : « Dü bésch mina HERR !
Èch hàn kè ànder Güat - Richtum - àss DÜ ! »
3 Àn da Heiliga, wun uf d’r Arda sén,
àn da Fromma hàn éch mi G’fàlla.
4 Goetza verméhra séch; ma rènnt éhna noo.
Ech àwer, wéll éhna kè Blüattrunk opfra,
un mini Léppel wara éhri Nama nét üsspracha.
5 YAHWEH, mi Erbteil, mi Teil àm Kèlch,
DÜ allei tüasch mi Erbteil séchera.
6 S’Schécksàl wun méch tréfft ésch koeschtlig,
s’Los wun éch èmpfànga hàn ésch s’Schéenschta.
7 Ech lob Déch YAHWEH, wu méch bérota hàt;
Salbscht én d’r Nàcht, màhnt méch mi Harz.
8 Ech hàn YAHWEH standig vor Auiga;
Ehna zu miner Rachta, kàt méch nix erschéttra.
9 Mi Harz fraid séch, un mini Séel ésch glécklig,
mina Leib oï, wérd sécher rüahja.
10 DÜ wursch mini Séel nét ém Todesreich éwerloo,
noch erlauiwa dàss dina G’racht d’ Verwasung séht.
11 DÜ zeigsch mér d’r Lawens-Wag,
d’ Fraid lauift éwer vor Dinem Àngésécht,
d’ Wonné zu Diner Rachta, lauift éwer ohna And.