18 D’r Paulus esch noch a Zittlàng en Korinth gébléwa. Ar hàt Âbschied g’numma vu da Briader un ésch noch Syria g’ségelt met Priszilla un met Aquila, nochdam às ar sech en Kenchréä d’r Kopf hàt lossa schara, wiel ar a Gelübde g’màcht g’hà hàt.
19 En Ephésus àkumma hàt ar di beida verloo. Ar esch allei en di Synagog gànga un hàt met da Juda g’rèdt.
20 Si han éhna gébétta dàss ar a längri Zitt bi ehna bliebt; doch ar hàt nét ïg’wélligt;
21 ar hàt Âbschied vu éhna g’numma mét da Worta: Ech kumm wéder zu eich a àndermol, wenn Gott well. Vu Ephésus hàt ar s’Scheff g’numma.
22 Ar esch en Cäsaréa g’lànda, esch ufagànga noch Jerusalem um di Gemeinda zu bégriassa un esch àwagezoga noch Ântiochia.
23 Nochdam às ar a kurzi Wiel dèrt gébléwa ésch, ésch ar ufgebrocha un hàt dàs galatischa Lànd un Phrygia durchzoga un hàt àlli Jénger dèrt g’stärckt.
24 En Ephésus esch a Jud, nàmens Apollos, àkumma, gébértig üs Alexandria, a güata Rédner un a géléhrter Mànn en d’r Schréft.
25 Ar ésch durch d’r Geischt unterréchtet g’sée vum Wag vum Herr, un hàt génauï éwer Jesus g’léhrt, trotz às ar nur di Taif vum Johànnes kènnt hàt.
26 Ar hàt àg’fànga frèji un uffa en d’r Synagog zu prédiga. Wun Aquila un Priscilla ehna g’héert han, han si éhna zu séch g’numma un han ehm d’r Wag Gottes noch gnauïer üsg’lègt.
27 Âls Apollos noch Achaja hàt wèlla wittersch reisa han di Briader àn di Jénger vu dèrt g’schréwa met d’r Bett, ehna güat ufz’namma. Dert àkumma, esch ar durch di Gnàd Gottes, a grossi Helf g’see fer dia wun géglauibt han.
28 Denn met d’r Kràft vu sina Ârgümanter hàt ar oeffentlig di Juda wéderlégt, durch di Schréft, dàss Jesus, d’r Messias ésch.