1 Kumma har, lossa uns em YAHWEH frohlocka, un juwla em Felsa vu unserem Heil !
2 Lossa uns met Dànk vor Si Ângesécht kumma, un Ehna preisa met Psàlma.
3 Denn YAHWEH esch a grossa Gott, un a grossa Kenig ewer àlli Goetter.
4 En Siner Hànd sen di Tiafa vu d’r Arda, un di Kepfel vu da Barga sen oï Sii.
5 S’ Meer esch Sii, denn Ar hàt’s g’màcht, un Sini Hand han s’ Lànd gebélda.
6 Kumma, lossa uns àbatta un ànakneija, un néderfàlla vor YAHWEH,wu uns g’màcht hàt.
7 Denn Ar esch uns’ra Gott, mér sen Si Volk wun Ar weida tüat, di Harda wun Ar leitet.
8 Wenn ehr hétta numma uf Sini Stemm wotta heera, Verstocka eijer Harz net, wia en Meriba, wia en Massa en d’r Wüste,
9 Wu èjri Vatter Mech versüacht un geprüft han, trotz às si Mi Warck g’sah han.
10 Viarzig Johr làng hàn Ech Eckel empfunda fer dàs G’schlacht, un Ech hàn g’sait : S’Harz vu dam Volk geht àndri Wag, si kenna mina Wag nemm !
11 So dàss Ech g’schwora hàn en Minem Zorn : si wara net en Mini Rühaï inna kumma !