1   Àm èrschta Tàg vu d’r Wuch ésch d’Maria vu Magdala friahji, àls as noch fénschter gséé ésch, zum Gràb un hàt g'sah, dàss d’r Stei vum Gràb awagg'numma g'see esch.
2   Si ésch furt g’rènnt zum Simon Pétrus un zum àndra Jénger, da wu Jésus liab kà hàt, un hàt zu éhna g'saidt : Si han d’r Hèrr üssem Gràb g’numma, un mér wéssa nét, wu si éhna ànag’lègt han.
3   Do sen d'r Pétrüs un d’r ànder Jénger üssa gànga, un si sénn zum Gràb kumma.
4   Si sénn métnànder g’rènnt, un d’r ànder Jénger, wu schnaller g’rènnt ésch àls d'r Pétrüs, ésch z’èrscht àn s’Gràb kumma.

5   Ar hàt én s’Gràb g’lüagt un hàt di Linabénda g'sah lééga ; ar ésch àwer nét inna gànga.
6   Do ésch d’r Simon Pétrus éhm nookumma un ésch én s’Gràb inna un hàt d'Linabenda g’sah lééga.
7   Àwer s'Schweisstüach, dàs wu Jésus um si Haupt gébunda kà hàt, ésch nét bi da Linabénda g’laga, sundern d’rnawa z’samma g’wéckelt àm a àndra Platz.
8   Do ésch oï d’r ànder Jénger innagànga, da wu z’èrscht zum Gràb kumma ésch, ar hàt’s g’sah un hàt géglauibt.
9   Dènn si han di Schréft no nét verstànda kàà, dàss ar vu da Tota hàt müassa ufferstéh.
10 Un di Jénger sénn wéder heimgànga.
11 D'Maria àwer ésch dussa g’stànda vor’m Gràb un hàt g’hielt, un si hàt én s’Gràb g’lüagt,
12 un si hàt zwei Angel én wissi G’wander g’sah sétza, dert wu si d'r Leichnàm Jésu ànag’lègt kà han,eina bim Kopf un d'r ànder bi da Fiass.
13 Si han zu éhra g’sprocha : Fraui, wurum hielsch dü ? Si hàt éhna g’àntworta : Si han mina Hèrr awaggnumma, un éch weiss nét, wu si éhna ànag’lègt han.
14 Un àls si dàs g’saidt hàt, hàt si séch umgédrajiht un hàt Jésus g’sah stéh, si hàt àwer nét g'wesst, dàss’s Jésus ésch.
15 Jésus hàt zu éhra g’sprocha : Fraui, wurum hielsch dü ? Wèr süachsch dü ? Si hàt g'meint ,as sèji d’r Gartner un hàt zu éhm g'saidt: Hèrr, hàsch dü éhna furtgétràga, so sàg mér, wu dü éhna ànag’lègt hàsch ; so kànn éch éhna hola.
16 Jésus hàt zu éhra g’sprocha : Maria !  Si hàt séch umgédrajiht un zu éhm g’sprocha uff hébräisch : Rabbuni !  Dàs heisst : Meischter !
17 Jésus hàt zu éhra g’saidt : Riahr méch nét àà ! Dènn éch bén no nét uffg’fàhra zum Vàtter. Gàng àwer zu mina Briader un sàg éhna : Éch fàhr zu minem Vàtter un zu èjrem Vàtter uffa, zu minem Gott un zu èjrem Gott.
18 D'Maria vu Magdala ésch gànga un hàt én da Jénger verkèndigt : Éch hàn d’r Hèrr g’sah, un dàs hàt ar mér g’saidt.