28 Eina vu da Schréftgéléhrta ésch zu Jésus kumma, nochdam ar ém Wortwachsel mét da Zadduzäer züaghorcht kà hàt. Di Àntworta vu Jésus hàt ar réchtig g’funda un hàt éhna g’frogt : Wèlls ésch s’èrschta Gébot vu àlla ?
29 Jésus hàt éhm g’àntworta : S’èrschta Gébot ésch dàs : Héér, Israël ! D’r HERR unser GOTT, ésch allei HERR;
30 un dü sollsch d’r HERR dina GOTT liawa vu gànzem Harza, vu gànzer Séél, vu gànzem G’miat un mét àlla dina Kräfta.
31 S’ Zweita ésch : Dü sollsch dina Nachscht liawa wia déch salwer. As ésch kè Gébot grésser àls dia.
32 D’r Schréftgéléhrt hàt zu Jésus g’saidt : Wàhrhàftig, dü hàsch réchtig g’rèdt ! As ésch nur EINA, un as gétt kè àndra üsser ÉHM ;
33 un Éhna zu liawa vu gànzem Harza, mét gànzem Verstànd un mét àlla Kräfta, un sina Nachscht liawa wia séch salbscht, dàs ésch viel méh àls àlli Bràndopfer un Schlàchtopfer.
34 Wu Jésus g’sah hàt, dàss ar verstandig g’àntwortet hàt, hàt ar zu éhm g’saidt : Dü bésch nét witt vum Reich Gottes. Nochdam, hàt niama méh kè Froga troja stèlla.
35 Nochhar hàt Jésus ém Tàmpel g’léhrt un hàt g’saidt : Wiaso sàga di Schréftgéléhrta, d’r Chrìschtüs sèji ém David sina Suhn ?
36 D’r David salwer hàt durch d’r Heilig Geischt g’saidt : D’r HERR hàt zu minem Herr g’sprocha : Sètz déch zu miner Rachta, bis éch dini Fénd unter dini Fiass g’lègt hàn.
37 D’r David salwer hàt ÉHNA sina HERR g’nènnt. Wiaso ésch ar d’rno sina Suhn ? Un s’Volk hàt éhm garn züag’horcht.