D’R HERRSCHER KUMMT ÜS BETHLEHEM
1 Un dü, Bethlehem Efrata, dü wu klei besch unter da Städt (Stamm) en Juda, üs der soll fer Mech da kumma, da wun en Israel Herrscher soll see, da wu harkummt vum Âfàng, un vor unandliga Zitta g’see esch. ( 1. Moses 35, 19 ; Mt 2, 5.6 ; Joh 1, 1.2 )
LUKAS K1, V26-38 D’R ANGEL GABRIEL BI D’R MARIA
(.. noch’m femfta Monet Schwàngerschàft vu d’r Elisabeth..V24)
26 Und em sechsta Monet esch d’r Angel Gabriel vu GOTT g’scheckt wura en a Stàdt en Galiläa, wu heisst Nazareth,
27 zu n’ra Jungfrauï wu verlobt g’see esch met ma Mànn, nàmens Josef, vum G’schlacht David; un di Jungfrauï hàt Maria g’heissa.
28 Un d’r Angel esch zu ehra inna kumma un hàt g’sait: Besch begriasst, dü Begnàdeti! D’r Herr esch met Der!
29 Sie esch verschrocka ewer dia Red un hàt gedankt: Wàs fer a Grüass esch dàs?
30 Und d’r Angel hàt zu ehra g’sait: Färch dech net, Maria, dü hàsch Gnàd g’funda bi GOTT.
31 Lüag, dü wursch schwànger un wursch a Suhn gebara, un dü solsch ehm d’r Nàma Jesu ga.
32 Da wurd gross see un Suhn vum Hechschta g’nennt wara; un GOTT d’r Herr werd ehm d’r Thron vu siem Vàtter David ga.
33 un ar werd Kenig see ewer s’Hüss vum Jakob en Ewigkeit, un si Reich werd ke And hà.
34 D’rno hàt Maria zum Angel g’sait: wia soll dàs g’schah denn ech ben noch a Jungfrauï ?
35 D’r Angel hàt en d’r Maria g’àntwortet un zu ehra g’sait: d’r heilig Geischt wurd ewer dech kumma, un d’ Kràft vum echschta werd dech ewerschatta; dorum werd oï dàs heiliga Kend, wu gebora wurd, Gottes Suhn g’nennt wara.
36 Un lüag, Elisabeth, dieni Verwàndi, esch oï schwànger met ma Suhn, en ehrem hocha Alter, un esch jetzt em sechsta Monet ; un vu ehra esch g’sait wura, dàss sie unfruchtbàr soll see.
37 Denn bi GOTT esch kè Deng unmeeglig.
38 Maria àwer hàt g’sait: Lüag, ech ben di Màgd vum Herr, mer soll g’schah, wia dü saïsch. Un d’r Angel esch weder furt gànga.
MATTHÄUS K1, V18-25
D’R ANGEL vum HERR bim JOSEF
18 Di Geburt Jesu esch àwer so g’schah: Âls Maria, sieni Müater, met Josef verlobt g’see esch, hàt’s sech gezeigt, vor eb sie z’samma g’labt han, dàss sie schwànger gsee esch vum heiliga Geischt.
19 Josef àwer, ehra Mànn, esch fromm gsee, un hàt sie net wella zu Schànda brenga, un hàt dankt sie heimlig zu verloh.
20 Wun ar dàss noch ewerlegt hàt, do esch ehm d’r Angel vum Herr em Trauim erscheena un hàt zum Josef g’sait: Josef, dü Suhn vum Dàvid, färch dech net, Maria dieni Fraui zu der
z’nahma; denn dàs Kend wu sie empfànga hàt, dàs esch vum heiliga Geischt.
21 Un sie werd a Suhn uf d’Walt brenga, en dam sollsch dü d’r Nàma Jesus ga, denn ar werd sie Volk retta vu siena Senda.
22 Dàs esch àwer àlles g’scha, dàmet erfellt werd, wàs d’r HERR durch di Propheta g’sait hàt ( Jesaja 7, 14 ; 750 J. v. Christüs):
23 ‘‘Sahn, a Jungfrauï werd schwànger wara, un a Suhn gebara, un sie wara ehm d’r Nàma Emmanuel ga, dàs heisst ewersetzt:
GOTT met uns’’.
24 Âls d’r Josef vum Schlof erwàcht esch, hàt ar g’màcht wàs ehm d’r Angel vum HERR befohla hàt, un ar hàt sieni Frauï zu sech g’numma.
25 Un ar hàt sie net àg’riahrt, bis sie a Suhn gebora hàt; un ar hàt ehm d’r Nàma Jesus ga.