49 Dènn jéda wérd mét Fiir (Prüfung) g’sàlza wara.
50 Dàs Sàlz ésch güat ; wènn àwer s’Sàlz némma sàlzt, mét wàs kàt’ma’s wéder g’wérza ? Han Sàlz én eich un han Frééda unteranànder.
Kap. 10, 1-12
1 Jesus ésch vu dèrt furtgànga én s’Gébiat vu Judäa jénsits vum Jordàn, un wédder ésch a Schàr Litt zu éhm kumma un wia g’wéhnlig hàt ar si wédder g’léhrt.
2 Di Pharisäer sénn uff éhna züakumma un han Ehna g’frogt ob a Mànn sini Fràui dèrft entlàssa ? Um éhm a Fàlla zu stèlla.
3 Ar hàt éhna g’àntworta : Wàs hàt Moses eich gébota ?
4 Si han g’saidt : Moses hàt züagloo a Scheidungsbriaf zu schriewa un so séch zu scheida loo.
5 Jésus àwer, hàt zu éhna g’sprocha: Waga d’r Härta vu èjra Harza hàt ar eich dàs Gébot g’schréwa.
6 Àwer vum Ànfàng vu d’r Schœpfung hàt GOTT si erschàffa àls Mànn un Fràui.
7 Dorum wérd a Mànn sina Vàtter un sini Müater verloo un wérd àn sinra Fràui hangga,
8 un dia zwei wara ei Fleisch sée. So sénn si jetzt némma zwei, sundern ei Fleisch.
9 Wàs so GOTT z’sammag’füagt hàt, soll d’r Mènsch nét trènna.
10 Daheim, han di Jénger éhna noch a mol do dréwer g’frogt.
11 Ar hàt zu ehna g’sprocha: Wèr séch vu siner Fràui scheidet un hiirotet an àndri, da bégéht Éhebruch ;
12 un wènn séch a Fràui vu éhrem Mànn scheidet un hiirotet an àndra, dia bégéht Éhebruch.
13 Litt han kleini Kénder zu éhm gébrocht domét ar si ààriahrt, di Jénger àwer han si wèlla drà héndra.
14 Àls Jésus dàs g’sah hàt, ésch ar unwéllig wura un hàt g’saidt : Léén di Kénder zu mér kumma, héndra si nét, dènn s’Reich Gottes g’héért én dana wia séé.
15 Wàhrhàftig, éch sàg eich : Wèr s’Reich Gottes nét empfàngt wia’n a Kénd, da wérd nét innakumma.
16 Ar hàt si én d’Arm g’numma un hàt d’Hand uff si g’lègt un hàt si b’sagnet.