14 Si sénn zu da Jénger kumma un han a grossi Mènga Litt um si hèrum g’sah un Schréftgéléhrti, dia han mét éhna géstrìtta.
15 Wu di Mènga Jésus g’sah hàt, sénn si glich mét Éwerràschung zu éhm g’rènnt un han éhna begriasst.
16 Ar hàt si g’frogt : wàs strìtta éhr mét éhna ?
17 Eina üss d’r Mènga hàt g’àntworta : Meischter, éch hàn mina Suhn zu dér gébrocht, ar hàt a stumma Geischt én éhm .
18 Un wènn ar éhna éwerfàllt, risst ar éhna zu Boda, un ar schüümt un knérscht mét da Zéhn un ar wurd stàrr. Ech hàn mét dina Jénger g’rèdt, dàss si éhna üsstriewa solla, un si han’s nét kènna.
19 ‘‘Dü glàuibloses G’schlacht’’, hàt ar éhna g’àntworta, ‘‘wia làng soll éch noch mét eich séé ? Wia làng soll éch eich noch vertràga ? Brénga éhna har zu mér !’’
20 Si han éhna zu éhm gébrocht. Un soglich àls d’r Geischt Jésus g’sah hàt, hàt ar s’Kénd mét Krampf béfàlla, as ésch uff d’r Boda g’fàlla, hàt séch g’wälzt un hàt g’schüümt.
2I Jésus hàt d’r Vàtter g’frogt : Wia làng scho ésch dàs éhm wéderfàhra ? Vu Kéndheit har, hàt ar g’àntworta.
22 Oft hàt d’r Geischt éhna éns Fiir oder éns Wàsser g’worfa fér’na umzubrénga. Wènn dü àwer ébbis kàsch màcha, so erbàrm déch unser un hélf uns.
23 Jésus hàt éhm g’àntworta : Wènn dü kàsch, saïsch dü ? Àlles ésch méglig fér da wu glàuibt !
24 Glich hàt d’r Vàtter vum Kénd g’schroija : Ech glàuib. Hélf minem kleina Glàuiwa !
25 Àls Jésus g’sahna hàt dàss s’Volk néher kummt, hàt ar ém unreina Geischt gedroht : Dü stumma un tàuiba Geischt, éch béféhl dér : Fàhr üss éhm üssa un fàhr niaméh én éhna inna !
26 Unter G’schrèiji un schrèckligi Krampf ésch ar üssag’fàhra. D’r Büa ésch wia tod g’laga, so dàss di Mènga g’saidt hàt: Ar ésch tod.
27 Jésus àwer hàt éhna bi d’r Hànd ergréffa un uffg’réchta un ar hàt kènna stéh.
28 D’Heim unter séch han di Jénger Jésus g’frogt : Wurum han mér éhna nét kènna üsstriewa ?
29 Ar hàt g’àntworta : So’na Àrt Geischt kàt nur üssgétréwa wara durch Gébat un Fàschta.
30 Si sénn vu dèrt awaggézoga durch Galiläa ; ar hàt nét wèlla, dàss jémànd d’rvu erfàhrt.
31 Ar hàt sini Jénger g’léhrt un hàt zu éhna g’saidt : D’r Mènscha-Suhn wérd üssg’léfert wara én di Hand vu da Mènscha, un si wara éhna umbrénga, un wènn ar umgébrocht ésch, so wérd ar noo drèi Tag ufferstéh.
32 Sì àwer han dàs Wort nét verstànda und han séch g’fèrrcht éhna zu froga.