1 Jesus hàt zu éhna g’sprocha : Wàhrhàftig, éch sàg eich, as stéhn einigi do, dia wara d’r Tod nét schmècka, bis si s’ Reich Gottes mét Kràft sahn kumma.
2 Sèchs Tag nochar hàt Jésus d’r Pétrus, d’r Jàkobus un d’r Johànnes mét séch allei uff a hocha Barg g’numma. Ar ésch vor éhna verklärt wura.
3 Sini Kleider sénn so glanzend wiss wura wia kè Bleicher uff dara Arda si kènntig wiss màcha.
4 As sénn éhna Elia un Moses erschééna, un si han mét Jésus g’rèdt.
5 Dodruff hàt d’r Pétrus zu Jésus g’saidt : Rabbi, do esch’s güat séé fér uns. Mér wann drèi Zèlter bàuia, dér eins, Moses eins un Elias eins.
6 Ar hàt nét g’wésst wàs ar rédt, si sénn voller Àngscht gséé.
7 A Wulk ésch kumma un hàt si éwerschatta. A Stémm ésch üss dar Wulk kumma : Dàs ésch mina viel géliabter Suhn. Uff éhna solla éhr horcha.
8 Wu si umséch g’lüagt han, han si plètzlig niama méh g’sah àls Jésus allei.
9 Wahrend dàss si d’r Barg àwa sénn hàt Jésus éhna gébota én niama èbbis vu dam zu verzéhla, wàs si g’sah han, bis d’r Mènschasuhn ufferstànda ésch vu da Toda.
10 Si han dàs Wort b’hàlta un han séch unteranànder g’frogt : Wàs ésch dàs, ufferstéh vu da Toda ?
11 Si han éhna g’frogt un g’saidt : Wurum sàga di Schréftgéléhrta Elia soll z’èrscht kumma ?
12 Ar hàt éhna g’àntworta : Elia soll ja z’èrscht kumma un àlles wéder ernèjra. As stéht g’schréwa én da Schréfta éwer d’r Mènschasuhn, dàss ar viel liida un veràchtet wara soll ?
13 Ech sàg èich àwer : Elia° ésch kumma un si han éhm ààgétüa wàs si han wèlla.
° : D’r Johànnes d’r Taifer mét d’m Geischt vum Elia.