1 D’r Abraham ésch furtgézoga noch’m Südlànd - Négèv- un ésch g’wohnt zwéscha Kadèsch un Schur un hàt g’labt àls a Frèmdléng én Gérar.
2 Vu siner Fràui, Sarah, hàt ar g’sait: Si ésch mini Schwèschter. Do hàt Abimélèch, d’r Kénig vu Gérar, si entfiahra loo.
3 GOTT àwer, ésch Nàchts ém a Tàuim ém Abimélèch erschééna un hàt zu éhm g’sprocha: Dü müasch starwa: Dénn dia Fràui wu dü g’numma hàsch, ésch di Ehfràui vu’ma Mànn.
4 Abimélèch àwer hàt si nét bériahrt g’hà un hàt g’sait: HERR, wétt DÜ oï a unschuldiges Volk umbrenga?
5 Hàt ar nét zu mér g’sait: Si ésch sini Schwèschter! Un séé hàt oï g’sait: Ar ésch mina Brüader. Ech hàn dàs g’màcht mét’ma eifaltiga Harz un mét unschuldigi Hand.
6 GOTT hàt zu éhm ém Tràuim g’sprocha: Éch weiss oï, dàss dü mét eifaltigem Harz g’hàndelt hàsch. Dorum hàn Éch déch g’hiata, dàss dü nét géga méch séndigsch, un hàn nét züagloo dàss dü si bériahrsch.
7 So géb én dam Mànn sini Fràui wéder, dènn ar ésch a Prophét un kàt fér déch bétta, dàss dü àm Lawa bliebsch. Wènn dü si àwer nét z’ruck gébsch, d’rno sollsch wèssa, dàss dü starwa müasch un so dini Eigani.
8 Abimélèch ésch àm Moraga friahj ufg’stànda un hàt alli sini Dianer g’rüafa un hàt éhna di gànza Sàch verzéhlt un dia Manner han séch séhr g’fèrchtet.
9 Abimélèch hàt oï d’r Abraham d’rzüa g’rüafa un zu éhm g’sait: Wurum hàsch dü uns dàs àgétüa? Un wàs hàn éch àn dér g’séndigt dàss dü uns a so’na grossi Sénd hàsch wèlla ufflàda? Dü hàsch g’hàndelt wia ma nét hàndla soll.
10 Abimélèch hàt witterscht zum Abraham g’sait: Wia bésch dü do d’r züakumma so èbbis zu màcha?
11 D’r Abraham hàt g’àntworta: Éch hàn gédànkt, àn dam Ort ésch g’wéss kè Gottesfurcht un si wara méch waga miner Fràui umbrénga.