13 No’na Pàar Tag ésch d’r Kénig Agrippa un di Bérénika noch
Cäsaréa kumma, fér d’r Festus zu bégriassa.
14 Âls si méhréri Tag dèrt g’sée sén, hàt d’r Festus ém Kénig di Sàch
vum Paulus vorg’lègt un hàt g’sait : Do ésch a Mànn wun d’r
Félix àls G’fàngana z’ruckgloo hàt;
15 waga éhm sén di Hochapriaschter un di Ältèschta vor mér erschéena
wun éch én Jérusalem g’sée bén un do én Cäsaréa, un han méch
gébétta éch soll éhna verurteila.
16 Ehna hàn éch g’àntworta : As ésch nét én da Roemer éhri Ârt, a
Âagéklàgta zu verurteila vor às ar vor sina Kläger géganéwer
g’stànda ésch un di G’lagaheit g’hà hàt, séch géga di Âaklàg zu
verteidiga.
17 Wu si do z’samma kumma sén, hàn éch kè Ufschüab gédulda, éch
hàn àm nachschta Tàg G’récht g’hàlta un hàn da Mànn vorfiahra
loo.
18 wu di Âakläger ufgétrata sén, han si kè Âaklàg waga Verbracha
g’hà, wia éch erwàrtet hàn.
19 Si han séch àwer géstrétta mét éhm éwer Glauiwens-Froga un éwer
a verstorwana Jésus, vu dam béhauptet d’r Paulus : ar soll lawa.
20 Nét béwandert en dana Glauiwens-Froga, hàn éch d’r Paulus g’frogt
ob ar noch Jérusalem wéll géh um dèrt, én dar Sàch, séch réchta
zu loo.
21 D’r Paulus àwer, hàt séch uf si Racht bérüafa, fér sina Fàll ém
Kaiser vorzutràga, un so hàn éch éhna én d’r G’fàngaschàft b’hàlta
bis ar vor’m Kaiser erschéena wérd.
22 D’r Agrippa hàt zum Festus g’sait : Ech mèchtig garn da Mànn oï
héera. Ar hàt éhm g’àntworta : Morn sollsch dü éhna héera.
23 So, d’r nachschta Tàg sén d’r Agrippa un di Béréniké mét grosser
Ufmàchung én d’r Pàlàscht gànga, mét da Hauiptmanner un mét
da vornahmschta Manner üs d’r Stàdt. Uf Béféhl vum Festus, han
si d’r Paulus innag’fiahrt.
24 Un d’r Festus hàt g’rèdt : Kénig Agrippa, un éhr àlli wu do sén,
sahn do da Mànn, waga dam ésch di gànz jüdisch Gémeinschàft zu
mér kumma én Jérusalem un do én Cäsaréa, un han schreijend
verlàngt : ar dèrft nét länger lawa.
25 Wun éch àwer fèschtgstèllt hàn dàss ar nix g’màcht hàt wu di
Todesstrof verdiant hat un dàss ar séch salwer uf d’r Kaiser bériaft,
hàn éch b’schlossa, éhna dèrt àna zu schécka.
26 Doch éch hàn kè sécheri Unterlàga, um d’r kaiserliga Majestät
zu schriewa, dorum han éch éhna vor eich gébrocht, un b’sunders
vor dér, Kénig Agrippa, domét éch no dam Verhéer ébbis hàn, éhm
zu schriewa.
27 Dènn as ésch mér unsénnig erschéena, a G’fàngana zu schécka,
ohna a Béschuldigung géga éhna zu hàa.
K 26, 1-8
1 D’r Agrippa hàt zum Paulus g’sait : As ésch dér erlaubt fér déch
salwer zu réda. D’r Paulus hàt sini Hànd üsg’strèkt un hàt sini
Verteidigung àag’fànga.
2 Ech fühl méch héta séhr g’schätzt, Kénig Agrippa, dàss éch méch
vor dér veràntworta müass éwer àlli Ânschuldigunga wu di Juda
géga méch erhowa han;
3 um desto méh, wiel dü a Fàchmann bésch én da Gébrüchs- un
én da Gésètzes-Froga vu da Juda. Dorum bétt éch déch mér
géduldig züa zuhéera :
4 Mi Lawa vu Jugend uf, wia éch’s vu Âafàng har unter minem Volk
én Jérusalem verbrocht hàn, ésch én àlla Juda békànnt,
5 dia wun méch vu friahjer har kènna, wènn si’s wottiga béziega,
wéssa dàss éch d’r Glauiwa, àls Pharisäer, uf s’strangschta g’labt
hàn.
6 Jètzt stànd éch do, un wur àagéklàgt waga miner Hoffnung én di
Verheissung wu Gott én unsera Vatter g’màcht hàt.
7 En di Erféllung vu dam Verspracha hoffa di zwèlf Stamm vu
unserem Volk, wènn si Gott Tàg un Nàcht, ununterbrocha, diana.
Waga dar Hoffnung, o Kénig, wur éch vu da Juda béschuldigt.
8 Wàs ! Esch’s fér eich unglauiwlig, dàss Gott di Toda uferwèckt ?